نمی دانم این جور وبلاگ ها را تا حالا دیده اید یا نه.همین وبلاگ هایی را می گویم که آخرین پستش هست برای خیلییی وقت پیش، و پس از آن هیچ جنبش دیگری در هیچ جای وبلاگ رخ نداده است. همین وبلاگ هایی را می گویم که نویسنده اش بدون هیچ پستِ خداحافظی یا اطلاعی مدت هاست که به وبلاگش سر نزده است. راستش را بخواهید در این جور مواقع ناراحتیِ خاصی به سراغم می آید. برایم سوال می شود چه شده که آن نویسنده ای که با شوق و ذوق وبلاگ را اداره می کرد ناگهان بدون خداحافظی آن را ترک کرده است؟ او الآن چه می کند؟ چرا مخاطبینش را تنها گذاشته؟ اگر پیامی براز او بفرستم آیا می بیند؟ آیا ممکن است روزی برگردد و پستی هرچند کوتاه برای یادآوری خاطراتی که با دنیای آن روزهایش داشت بنویسد؟ اصلا آن شخص زنده است یا که چی؟خلاصه که بدجور وضعیتی است برایم! و این فوبيا باعث شده که حداقل خودم اینگونه نباشم و یک پست خداحافظی هم که شده، بنویسم :))درست است که الآن باران نم نم نمی بارد، اما همین که این وقت بامدادِ پس از یلدا همه جا تاریک است و هیچ سر و صدایی از بچه های شیطون خوابگاهی هم در نمی آید، خودش موقعیت مناسبی برای خداحافظی است!راستش را بخواهید عنوان وبلاگ و محتوای آن به قدر کافی انعطاف پذیر نیست که بشود آن را به مدت طولانی ادامه داد. دنیای دانشگاه و درس هایش دنیایی متفاوت از دنیای کنکور است و دنیای بیرون بسیار متفاوت نسبت به قدم به قدم تا کنکور...
ادامه مطلبما را در سایت قدم به قدم تا کنکور دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : ikonkori94e بازدید : 22 تاريخ : سه شنبه 24 بهمن 1396 ساعت: 22:58